Maine Coon to rasa pochodząca z USA. Swoją nazwę zawdzięczają jednemu ze stanów Nowej Anglii, Maine, z którego się wywodzą oraz legendzie jakoby rasa powstała przez krzyżowanie się kotów domowych z szopami (ang. coon).

Maine Coon, podobnie jak kot Norweski Leśny czy Syberyjski, to rasa naturalna czyli powstała bez ludzkiej ingerencji. Matka natura kształtowała dzisiejszy wygląd i charakter tych wspaniałych zwierząt. Przez lata koty te nie wzbudzały większego zainteresowania, były najzyklejszymi wiejskimi zwierzętami w przydomowych gospodarstwach. Potrafiły bez problemu przetrwać w srogim klimacie. Dziś są najpopularniejszymi kotami rasowymi, docenionymi za naturalny wygląd i cudowny charakter.

Maine Coony to rasa pełna sprzeczności. Wielkie, majestatyczne zwierzęta sprawiające wrażenie niezależnych, dzikich a nawet groźnych to w rzeczywistości koty o bardzo towarzyskim, łagodnym i spokojnym temperamencie, rozmruczane przytulanki, wierne i cierpliwe, nade wszystko przywiązane do swojej ludzkiej rodziny. Nie bez powodu nazywane często psimi kotami

 

WZORZEC RASY (wg standardów FIFe)

Ogólne: Maine Coon jest kotem o prostokątnej sylwetce i kanciastej głowie. Charakteryzują go duże uszy, mocna kwadratowa kufa, szeroka klatka piersiowa, mocna budowa kośćca, długie, muskularne ciało i długi ogon. Wielkość i muskulatura sprawia wrażenie siły i mocy.

Głowa: Średniej wielkości, kanciasta w kształcie, profil z delikatnie zaznaczonym przełomem. Czoło delikatnie zaokrąglone. Kości policzkowe mocne i umiejscowione dość wysoko. Twarz i nos średniej długości z wyraźnie zaznaczoną kwadratową kufą. Wyraźne przejście między kufą a kośćmi policzkowymi i twarzą. Broda mocna, równa z lustrem nosa.

Uszy: Duże, szerokie u nasady, lekko szpiczaste na końcach. Rysie pędzelki pożądane. Umiejscowione wysoko na głowie, dość blisko siebie. Rozstaw uszu powinien być równy szerokości podstawy ucha. Rozstawienie uszu obniża się u starszych kotów.

Oczy: Duże i szeroko rozstawione. Lekko owalne, ale nie migdałowe w kształcie, lekko zaokrąglone, gdy są szeroko otwarte. Umiejscowione lekko ukośnie. Ustawione w kierunku zewnętrznej krawędzi ucha. Wszystkie kolory są dozwolone. Nie ma związku między kolorem oczu a kolorem futra. Czysty i wyrazisty kolor preferowany.

Szyja: Kocury mają bardzo mocną, muskularną szyję i kark.

Korpus: Długi o mocnym kośćcu. Muskularny, silny o szerokiej klatce piersiowej. Wszystkie części ciała proporcjonalne.

Kończyny: Mocne. Muskularne, średniej wielkości. Łapy duże, okrągłe, owłosione między palcami.

Ogon: Długi. Minimalna długość: od nasady do łopatek. Szeroki u nasady zwężający się ku końcowi. Mocno owłosiony. Sierść na ogonie długa, zwiewna.

Futro: Szata wielosezonowa. Gęsta. Krótsza na głowie, łopatkach i kończynach, dłuższa na grzbiecie i po bokach ciała, długa na portkach i brzuchu. Jedwabista. Podszerstek miękki. Wszystkie kolory dozwolone, włączając kombinacje z kolorem białym, z wyjątkiem kolorów: point, czekoladowego, liliowego, cynamonowego i płowego. Ilość bieli nie wpływa na ocenę.